Avrupa Şampiyonasının Analizi!

2015 Avrupa Yaş Grupları Şampiyonası sona erdi. Sporcularımız bir altın ve bir bronz madalya ile yurda dönüyorlar. Aslında, kuşkusuz bir madalya daha alabilirdik, o da Işık Can’dan 10 yaş açık grubunda gelebilirdi. Işık Can’ın oynaması gerekiyordu. 10 yaşındaki bir sporcuya kim berabere yap dedi bilemiyorum, belki de kendisi böyle düşünmüştür. Ancak, dikkat edersek iki madalya da son tur galibiyetleriyle geldi ve ikisi de beraberlik olması durumunda riskli oluyordu. Son turda eğer puan farkı yoksa, en iyi strateji her zaman kazanmaya oynamaktır. Kazanca oynayıp, kaybedip madalyadan olmak, özellikle bir çocuk için son derece doğal ve yaşanması gereken bir süreç. Işık Can bu şampiyonada çok daha iyi sonuç alabilecek bir sporcumuz. Onun da kumaşı, Utku Üzümcü, Kağan Aydınçelebi, Emir Gülbeyaz, Kaan Küçüksarı gibi aynı jenerasyondan olması ve zamanında yapılan yatırımlar da göz önüne alındığında çok iyi. Aslında, ne kadar çok yeteneğimiz var daha iyi sonuç alabilecek olan. Can Dolgun bunlardan birisi. Müthiş satranç oynayan bir çocuk.  Defne Sade, Duru Okuyaz, saymakla bitecek gibi değil. Ama sonuçlar bu anlamda çok başarılı değil. Ben çocukları başarısız görmüyorum. Onlar altında oynadıkları, o şanlı bayrağın sorumluluğunu, herkesten daha çok hissediyorlar. Başta da söylediğim gibi, federasyon iyi ve güçlü bir antrenör kadrosuyla yarıştı şampiyonada. Ama bir sorun var. Bu işler ambülans çağırmak gibi bir anda olmuyor. Önce mevhumu anlamak lazım o da sizde (yönetimde) yok! Sonra çalışmak lazım, o da öyle il il dolaşıp adalarda modalarda delege eli sıkmakla olmuyor.

Mali Genel Kurulda, Başkan kulübüne geldiği için mutlu olduğunu söyleyen kardeşime mesajımdır: “Keşke biraz federasyonda bu işlere de zaman harcansaydı be güzel dostum!”

Aylarca yazdık, alt yapıyı yok ediyorsunuz dedik. Eleştirdik, düzelsinler diye, biz kötü olduk. Onları da demesek, bugün tam takır kuru bakır dönüyor olacaktılar.

Söylemediğim şey, yapmadığım öneri kalmadı.

Ne yaptı bu federasyon? Hiç dinledi mi?

Bizim kafamız basmıyor ya? Herkese “çıplak kralın giydiği, ama sadece akıllıların görebildiği cici bici elbiseleri var” mış gibi hikayeler anlatabilirler ama, kral çıplak işte. Her şey ortada!

Kalktı süper akıllı federasyon, 500 Türk sporcusunu davet edip, yanına 9-10 ülkeden 95 sporcu çağırıp, 2 yabancı 12 sporcunun oynadığı kategoriler oluşturup, Avrupa Okullar Şampiyonası adı altında Konya Açık düzenledi.

Sonuç 22 madalya, yoksa 23 müydü? belki de 25’ti gerçekten anımsamıyorum…

Görüyorsunuz değil mi? “mızrak çuvala girmiyor”

Gerçekler her zaman yalındır, nettir!

Siz dua edin, bu yetenekli çocuklar var da size rağmen, temelleri sağlam olduğu için tarihi bir zafer aldılar, Avrupa Yaş Grupları Şampiyonasında.

Daha iyi olabilirdi!

Işık Can son turda kazanmalıydı. Işık kendisinden 4-5 yaş üstte bile oynar.

Elif Naz, Can Dolgun, Alperen Akdoğan, Işıl Can kesinlikle madalya alabilirlerdi.

Elin adamına, sıradan 2200’lük kişilere para ödeyeceğinize, özümüze dönüp kendi antrenörlerimize güvenirsek, onların yanında Georg Mohr, Adrian Michalcisin gibi ustaları da görrevlendirirsek sonucu böyle iyi olabiliyor.

Gurevich de olsaydı, kendi antrenörlerimiz tam kadro olsaydı daha da iyi olabilirdi.

Ama bu da önemli bir başarı!

Federasyonumuzu, yetenekli evlatlarımızın aldığı 1 altın 1 bronz madalyadan dolayı kutluyorum.

Şimdi sonuçlarımızı değerlendirelim.

Şampiyonada 25 sporcuyla yarıştık ve 9 turda toplam 129 puan aldık. Ortalama olarak tur başına 14,3 puan aldık.

En kötü turlarımız, 3.tur (14 puan), 4. tur (12 puan), 8.tur (12,5 puan) ve ve 9.tur (10 puan) oldu.

En başarılı turlarımız ise ilk tur 17 puan 5.tur 18 puan oldu.

Son turda alınan 10 puan ile ne kadar motivasyon düşüklüğü olduğunu görüyoruz.

Antrenörlerimizin yanında psikoloğumuzun da olduğunu tahmin ediyorum. Umarım atlanmamıştır.

9.Tur Sonuçlarımız

9 Tur Sonunda Sporcularımızın Bireysel Performansları

9.Tur Sonunda Sporcularımızın Aldıkları sonuçlar Özet Tablo

Tüm sporcularımızı ülkemizi temsil ettikleri için kutluyorum. Federasyonumuzu ve emeğin asıl sahibi antrenörlerimizi altın ve bronz madalyadan dolayı tebrik ediyorum.

Ayaklarının altı cennet olan anneler ve çocuklarımızın başarısı için hiç bir şeyi esirgemeyen babaları da tebrik ediyorum.  En büyük kahramanlar, bu federasyona rağmen mücadele eden velilerimiz…